۱۳۸۸/۰۱/۳۰

تاثير پروانه اي انجمن ادبي

انجمن ادبي ، فارغ از همه محتواي غير مستقلي كه تا به حال تو اون خونده شده ( بجز معدودي هواي تازه ) نكات مثبت زيادي هم با خودش داشت و داره . اول از همه متذكر مي شم كه داره پا مي گيره و به شخصه ثانيه شماري مي كنم تا با نسل جديدي از آرا و نظرها خودم رو روبرو كنم و همين جا اعلام مي كنم كه جدا اميدوارم كه محتوا محدود به مبحث خاصي نباشه،  اميدوارم هستم كه يه طرفه نباشه ، اميدوارم حرف مفت سياسي نباشه ... و از همه مهم تر اميدوارم كه هر كسي حرف خودشو بزنه نه ديگران! ديگران روي رسانه ها در دسترس هستند!! دوم اين كه آثار مهيبي روي دانشجويان گذاشته كه شعر بالا قسمتي از همون تاثير پروانه اي ايه كه بهش اشاره كردم كه كار يكي از "آقايون محترم" هم هست! ( تاثير پروانه اي انجمن : انجمن تو كلاس 103 ساختمان مركزي بود و ما تاثيرشو در كلاس 103 ساختمان كامپيوتر ديديم! )

متن اثر:

من شعر ميگم         شاعر شدم

شهر و شير و شيريني          شقايق ، شهره ، شراره

من شعر مي گم ، شاعر شدم

شادي ، شامي ، شاسخين

شعر من شعره       ش ش ش ش

من شعر ميگم ، شاعر شدم

 

*: ش ش ش شيطونك!        

*:در امضاي اثر امده است : بنام تك نيسون قلبم...                        بچه هاي قائم شهر

*:نيسون = nissan

 

(*:كليه حقوق اين شعر متعلق به نام نبرده  ميشود و هر گونه برداشت سوئي يا سوء برداشتي بر اساس آن پيگرد غيرقانوني دارد! خلاصه چجوري بگم، آقاي ... شاكي ميشه ديگه!)